Os xogos violentos para as consolas de Nintendo fracasan en vendas

MadWorld é un dos xogos máis violentos do ano

As consolas de videoxogos de Nintendo vense habitualmente coma dispositivos familiares, aptos para todos os públicos, polo que algúns dos últimos lanzamentos dirixidos a maiores de 18 anos resultaron rechamantes pero, pese a conseguir unhas críticas excelentes que os converten case en insignias das súas plataformas, o público non os recibiu ben, o que podería facer perigar futuros xogos semellantes baixo o selo de Nintendo.
A Wii conta xa cun par de títulos violentos que realmente agradan aos hardcore gamers, coma son MadWorld e House of the Dead: Overkill, pero pese a ser un xogos de grande peso, nos seus meses de estrea nos EE.UU. só conseguiron vender 66.000 e 45.000 unidades nos EE.UU., o que sería unha grande decepción (pois nese mercado a Wii conta cun parque de máis de 22 millóns de consolas).

O GTA: Chinatown Wars podería ter escandalizado por permitir o tráfico de drogas

Non estamos a falar dun fracaso dos xogos, pero si dunha acollida moito peor da prevista, o que tamén se fixo notar no Grand Theft Auto: Chinatown Wars, que apareceu coma o primeiro grande títulos adulto para a Nintendo DS, e nos EE.UU. só vendeu no que vai de ano 500.000 copias pese a que as estimacións da súa distribuidora estaba nos 2 millóns de unidades. O mes pasado só colocaron 89.000 unidades, polo que o xogo xa está a esmorecer nas tendas e, aínda que falamos dunhas boas vendas para case calquera outro título, ao estar a falar da primeira entrega da saga de GTA para a consola portátil de Nintendo (cun parque norteamericano de 34 millóns de unidades) o resultado resulta lamentable.
Curiosamente, nin o violentísimo MadWorld (xogo que consiste en matar aos nosos inimigos do xeito máis orixinal posible, camuflando o seu gore cunha aparencia inspirada no cómic Sin City) nin o feito de que en GTA: Chinatown Wars aparecese un mini-xogo consistente en traficar con drogas, causaron unha grande polémica coma outros títulos anteriores, pero o rexeitamento do público estaría presente onde máis doe ás compañías: nas vendas.
Resulta un pouco precipitado chegar a conclusións a partir de tan poucos lanzamentos (aínda que o feito de que esteamos a falar de xogos de altísima calidade os fai máis relevante), pero os desenvolvedores de xogos poderían tomar nota, e considerar que é demasiado arriscado lanzar títulos para maiores de 18 anos para consolas que non parecen orientadas a tal público, de xeito que certos xéneros continúen illados en plataformas como a PlayStation 3 ou a Xbox 360.