A cultura galega recupera un dos seus grandes piares coa dixitalización da Revista Céltiga
martes, 30 de setembro do 2014
As
galegas e os galegos temos xa ao noso dispor, nos nosos fogares e a
golpe de clic, unha parte fundamental da nosa historia. Así
se expresaron este martes os participantes na presentación ante os
medios da Revista Céltiga (a voz da nosa
emigración durante boa parte do século XX) en formato dixitalizado.
A cita foi na sede do Consello da Cultura Galega, e contou coa
presenza dos representantes das entidades implicadas no longo e
laborioso proceso de democratización e universalización da revista
(amais das complexidades inherentes ao propio traballo de dixitalizar
documentos de certa antigüidade, cómpre ter en conta que houbo
moito de compoñer e xuntar o que ficou espallado durante décadas).
Podemos acceder ao traballo resultante na
web do CCG e nas das restantes entidades responsábeis da
iniciativa.
Na
rolda de prensa fíxose saber, entre outras cousas, que a Revista
Céltiga (Revista Gallega de Arte, Critica, Literatura y
Actualidades) está a cumprir o
seu noventa
aniversario, contando dende o intre en que saíu do prelo o primeiro
número (en 1924 en Bos Aires). Tamén se informou que o proceso de
dixitalización non se limitou aos artigos ou números máis
relevantes, senón que atinxiu a toda a colección, un total de 182
números. Segundo lembrou na sede do CCG o seu presidente, Ramón
Villares, “estamos perante un outeiro excelente para coñecer a
Galicia daquel tempo, non só a Galicia europea senón tamén a
Galicia americana”. Ademais, engadiu, trátase sen dúbida dunha
das publicacións máis sobranceiras que deu a nosa emigración, a
máis lonxeva, acubillo durante anos das contribucións de boa parte
dos nosos máis salientábeis escritores, artistas ou xornalistas.
Xente como Eduardo Blanco Amor, Castelao, Maside, Suárez Couto,
Asorey ou Ksado, aos que cómpre engadir as contribucións dos
principais impulsores de Céltiga,
que son Blanco Amor, Eliseo Pulpeiro e Ramón Suárez Picallo.
Na
presentación dos traballos de dixitalización tamén participaron
Eduardo Pardo de Guevara y Valdés, director do CSIC, Luis Alonso
Girgado, investigador do Centro de Investigacións Ramón Piñeiro,
Margarita Ledo, arquiveira-bibliotecaria da Real Academia Galega,
Julio Souto, vicepresidente da Fundación Penzol, Pablo Rodríguez,
libreiro e contacto coa familia de Eliseo Pulpeiro e máis María
Isabel Casal Reyes, directora da Biblioteca Xeral da USC. Esta última
tivo palabras para valorar moi positivamente as importantes achegas
das novas tecnoloxías da información para os centros de
coñecemento como o que ela mesma dirixe, tanto no eido da
preservación cultural como no da divulgación. As TIC, dixo, teñen
a dupla vantaxe de conservar e democratizar. E engadiu: “Como
poderiamos unha boa parte dos galegos, doutro xeito, termos un acceso
tan directo a un patrimonio cultural como este cuxa dixitalización
estamos a presentar?”.
Pola
súa parte, Pablo Rodríguez, unha das persoas que máis traballou a
prol da posta en valor deste legado cultural, lembrou que o seu
contacto cos números da revista remóntase a moitos anos atrás,
sendo unha das súas lecturas principais durante a nenez (a súa
familia tiña vencellos moi estreitos coa emigración). Na súa
opinión, a dixitalización de Céltiga devólvenos aos
galegos parte da nosa historia, e ademais coa vantaxe de que
poderemos ter acceso a ela dende múltiples fontes en liña e dende
calquera lugar. Tamén salientou o labor de dixitalización en si
mesmo, non só polas complexidades propias de tratar documentos nos
que o tempo xa deixou pegada, senón tamén polo importante esforzo
despregado para concentrar o que permanecía disperso.